مباحث مطرح شده در این جلسه:
نظر آیتﷲ نراقی؛ اشکال مرحوم نایینی و آیتﷲ خویی به نراقی (رضوان ﷲ علیهم اجمعین)
خلاصه درس:
بحث در فرمایش آیتﷲ خویی بود، البته نظر آیتﷲ مکارم هم همین است یعنی در استصحاب تفصیل قائل شویم که اگر شبهه، شبهه موضوعیه بود استصحاب جاری می‌شود، اما اگر شبهه، شبهه حکمیه یعنی شک در احکام خدا باشد استصحاب جاری نیست.
دلیل آیتﷲ خویی: همیشه استصحاب در شبهه حکمیه، نتیجه‌اش تعارض استصحاب مجهول با استصحاب عدم جعل می‌شود، لذا استصحاب در شبهه حکمیه جاری نمی‌شود.
مرحوم نراقی: اینجا استصحاب جاری نمی‌شود که بگوییم تعارض بین دو استصحاب پیش می‌آید، دلیلش این است که شرط استصحاب این است که باید شک متصل به یقین باشد.
آیتﷲ نایینی: فرمایش نراقی درست نیست چون اصل فرض بحث غلط است. نراقی بحث را روی یقین و شک آورده، ولی ما قبلا گفتیم گرچه در روایات کلمه یقین و شک آمده، اما به معنای متیقن و مشکوک است.
آیتﷲ خویی هم همین را فرموده که لازم نیست شک متصل به یقین باشد و باید مشکوک متصل به متیقن باشد.
