مباحث مطرح شده در این جلسه:
دلیل آیت‌ﷲ خویی و آیت‌ﷲ نایینی بر حجت نبودن استصحاب تعلیقی

هر قیدی که در کلام ذکر می‌شود آن قید به نحوی جز موضوع است به عبارت دیگر فقها گاهی کلمه شرط را به کار می‌برند و گاهی کلمه سبب، شرط و سبب با هم تفاوت حقیقی و ماهوی ندارند و فقط در احکام تکلیفی به قید می‌گویند شرط و در احمام وضعی به قید می‌گویند سبب.
آنچه که مهم است چه در احکام تکلیفی و چه در احکام وضعی این است که قید برگشت می‌کند به موضوع، وقتی که قید برگشتش به موضوع باشد نتیجه این می‌شود که هیچ گاه استصحاب تعلیقی جاری نیست چون ما یک موضوعی داریم به نام انگور و یک قیدی دارد به نام جوش آمدن و حکمش هم حرام بودن است ولی این جوش آمدن جز موضوع است یعنی موضوع حکم شرعی انگور نیست بلکه انگور جوش آمده می‌باشد، اگر این شد موضوع، این هیچ وقت حالت سابقه ندارد که ما بخواهیم استصحاب کنیم.
اشکال به آیت‌ﷲ خویی: اینها دقت‌های فلسفی و عقلی است و ما در فقه و اصول عرفی بحث می‌کنیم نه عقلی.